25 mar Brexit a unijne znaki towarowe (EUTM)
O skutkach brexitu dla prawa znaków towarowych wspominaliśmy na blogu w zeszłym roku, w momencie ogłoszenia przez Wielką Brytanię i Unię Europejską konsensusu co do istotnej części Porozumienia w sprawie wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
Od tamtego czasu porozumienie weszło w życie, a Wielka Brytania od 1 lutego 2020 r. nie jest już krajem członkowskim Unii Europejskiej. Tym samym rozpoczął się tak zwany „okres przejściowy”, podczas którego Wielka Brytania będzie w dalszym ciągu stosować prawo Unii Europejskiej, ale nie będzie reprezentowana w instytucjach UE. Koniec okresu przejściowego przewidziany jest na 31 grudnia 2020 r.
Porozumienie w sprawie wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej swoim zakresem obejmuje także problematykę własności intelektualnej, w tym prawa znaków towarowych. Swoje wytyczne dla przedsiębiorstw i organizacji posiadających unijne znaki towarowe wydał w związku z tym także brytyjski Urząd ds. Własności Intelektualnej (IPO – Intellectual Property Office).
W niniejszym wpisie omówimy najistotniejsze kwestie związane z funkcjonowaniem prawa znaków towarowych po upływie okresu przejściowego.
Dla unijnych znaków towarowych zostanie utworzone tak zwane „porównywalne prawo krajowe” (comparable UK trademark)
Takie prawa będą utworzone bezpłatnie i będą miały taki sam status jak znaki towarowe zgłoszone w brytyjskim urzędzie. Znaki te zachowają pierwotną datę zgłoszenia i będą mogły być przedłużone oraz przeniesione niezależnie od unijnego znaku towarowego. Procedura stworzenia analogicznych krajowych rejestracji dotyczy jednak jedynie unijnych znaków towarowych zarejestrowanych przez 1 stycznia 2021 r.
Znakom zarejestrowanym w IPO zostaną nadane numery składające się z 8 ostatnich cyfr numeru rejestracji znaku unijnego, do których na początku zostanie dodane „UK009”.
Brytyjski urząd zarejestruje porównywalne prawa krajowe także dla wszystkich certyfikujących oraz wspólnych znaków towarowych.
Jeśli dany podmiot nie będzie chciał być właścicielem brytyjskiego znaku towarowego, będzie mógł z niego zrezygnować (opt-out) składając odpowiedni wniosek po 1 stycznia 2021 r.
Zgłaszający unijny znak towarowy, którego zgłoszenie na dzień 1 stycznia 2021 r. będzie w trakcie procedowania, będzie mógł zarejestrować swój znak w Wielkiej Brytanii z zachowaniem pierwotnej daty zgłoszenia
Zgłoszenie takiego znaku w Wielkiej Brytanii będzie musiało mieć miejsce w okresie dziewięciu miesięcy od 1 stycznia 2021 r. Jego przedmiotem będzie musiał być ten sam znak, który był przedmiotem zgłoszenia znaku unijnego oraz te same towary i usługi. Takie zgłoszenie będzie traktowane jak gdyby od początku zostało złożone w Wielkiej Brytanii i będzie procedowane zgodnie z wymogami prawa brytyjskiego.
Zgłoszenie znaku w Wielkiej Brytanii będzie wymagało dopełnienia formalności przez brytyjskim urzędem oraz wniesienia opłaty.
Data pierwszeństwa unijnego znaku towarowego zostanie zachowana w przypadku zarejestrowania porównywalnego prawa krajowego
Istniejące daty pierwszeństwa oraz starszeństwa unijnych znaków towarowych będą automatycznie uznane w Wielkiej Brytanii, bez konieczności dokonywania dodatkowych formalności oraz informowania IPO.
Dla unijnych znaków towarowych, które po upływie okresu przejściowego będą przedmiotem postępowania o unieważnienie, zostaną utworzone porównywalne prawa krajowe
Wynik postępowania będzie honorowany na terenie Wielkiej Brytanii.
Jakiekolwiek użycie znaku towarowego w Unii Europejskiej (niezależnie od tego czy ma miejsce wewnątrz lub poza granicami Wielkiej Brytanii) będzie uznane jako użycie porównywalnego prawa krajowego
Zgodnie z prawem brytyjskim nieużywanie znaku towarowego przez 5 lat naraża go na wygaszenie. Prawdopodobnie wiele unijnych znaków, dla których zostanie utworzone porównywalne prawo krajowe, nie było używanych na terytorium Wielkiej Brytanii. Przyjęte uregulowania zabezpieczają je więc przez konsekwencjami prawnymi z tego tytułu. Jeśli użycie dotyczy znaku unijnego i miało miejsce przed 1 stycznia 2021 r., zalicza je się na poczet porównywalnego prawa krajowego, niezależnie od tego czy miało miejsce w Wielkiej Brytanii.
Podobnie będzie w przypadku uznania renomy – w odniesieniu do okresu przed 1 stycznia 2021 r. renoma znaku unijnego będzie uznana dla porównywalnego prawa krajowego, niezależnie od tego czy znak uzyskał ją w Unii Europejskiej czy w Wielkiej Brytanii.
Uprawniony, celem przedłużenia prawa ochronnego na znak towarowy, będzie musiał uiścić dwie osobne opłaty – za istniejący znak unijny oraz porównywalne prawo krajowe
Zarejestrowany znak brytyjski zachowuje ten sam termin na przedłużenie znaku co istniejący już znak unijny. IPO wysyła przypomnienia o upływającym terminie na przedłużenie na sześć miesięcy przed upływem tego terminu.
